Wieczór serbski

W niedzielę, w godzinach wieczornych, w Domu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim przy ul. Rejtana 24, odbył się wieczór serbski. Tematem spotkania były „Listy Misjonarskie” św. władyki Mikołaja (Velimirovicia) i znaczenie tego świętego dla Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Z „Listami Misjonarskimi” zapoznał Vladan Stamenković, serbski pisarz i tłumacz, który przetłumaczył te listy. Są to duchowe porady, zawsze aktualne, które pomogą wejść na drogę prawdy i osiągnąć zbawienie. Ksiądz Michał Czykwin przybliżył postać świętego i powiedział o jego znaczeniu dla Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

św. Mikołaj (Velimirović)
Wybitny teolog serbski. Urodził się w 1881 r. Po ukończeniu studiów teologicznych, uzyskał doktorat Uniwersytetu w Bernie. Kontynuował studia w Oksfordzie. W 1909 r. postrzyżony na mnicha. Kształcił się dalej, tym razem w Akademii Teologicznej w Petersburgu.

W latach 1915-1919 przebywał w Anglii i Stanach Zjednoczonych. W 1919 r. w Anglii otrzymał chirotonię biskupią i powrócił do Serbii, gdzie objął funkcję biskupa Ochrydy. W tamtym czasie podróżował po całej diecezji i poza jej granice, odbudowując zniszczone cerkwie i monastery, zakładając sierocińce. W 1934 r. został oddelegowany do Żicy i zainicjował tam odbudowę tamtejszego monasteru oraz kilku innych. Po zajęciu przez Niemców Jugosławii osadzono go w monasterze Ljubostinja, a następnie wysłano go do Vojlovaca.

W 1944 r. razem z patriarchą Gabrielem znalazł się w obozie koncentracyjnym w Dachau. Po wojnie pracował w Stanach Zjednoczonych wśród amerykańskich Serbów. Zamieszkał w monasterze św. Tichona w South Canaan w Pensylwanii. Jego słynne rozmyślania, zebrane w tzw. "Prologu z Ochrydy", zostały przetłumaczone na wiele języków. Po śmierci w 1956 r. został pochowany w monasterze św. Sawy w Libertyville. W 1991 r. jego szczątki powróciły do Serbii i złożone zostały w monasterze Lelic. Kanonizowany przez Serbski Kościół Prawosławny 23 maja 2003 roku w Belgradzie.
Przegląd Prawosławny, numer 9 (219), wrzesień 2003

Imprezą towarzyszącą spotkaniu była wystawa serbskiego malarza, Jasmina Szoljanina, pt. „Ojcowie narodu serbskiego”.

Spotkanie zaszczycił ambasador Republiki Serbii, Radojko Bogojević, dzięki któremu ranga tego przedsięwzięcia ogromnie wzrosła. Wpisze się to złotymi literami do kroniki parafialnej. Jest to bardzo ważne wydarzenie, dzięki któremu Serbia stała się parafianom bardziej bliska.

W wieczorze serbskim wziął udział wicemarszałek województwa podlaskiego - Walenty Korycki, dyrektor Departamentu Współpracy z Zagranicą i Promocji - Magdalena Łyżnicka-Sanczenko, wicestarosta powiatu bielskiego - Piotr Bożko, dziekan dekanatu bielskiego - ks. Leoncjusz Tofiluk, duchowieństwo i ponad sto osób zainteresowanych spotkaniem, które przebiegało w bardzo miłej i serdecznej atmosferze.

Na zakończenie dyrektor Domu Kultury Prawosławnej ,ks. Jerzy Bogacewicz podziękował ambasadorowi i prelegentom za udział w spotkaniu i wręczył gościom upominki. Wicemarszałek wręczył również upominki ambasadorowi serbskiemu i towarzyszącym mu osobom. Były zapewnienia o dalszej współpracy.

Inicjatorem imprezy była Irena Treszczotko a koordynatorem ks. Jerzy Bogacewicz, organizatorem - Dom Kultury Prawosławnej, Fundacja DKP i Bractwo św.św. Cyryla i Metodego w Bielsku Podlaskim. Dużo pracy w przygotowanie włożyły: Lidia Bazyluk, Paulina Trofimiuk, Wiera Busłowicz i Anna Malewska.

XXX Walne Zgromadzenie BMP w Polsce

Dzisiaj,26 listopada 2011r. w monasterze w Supraślu miało miejsce XXX Walne Zgromadzenie BMP w Polsce, które rozpoczęto św. Liturgią.
Po zakończeniu nabożeństwa abp Jakub wygłosił kazanie.
Podkreślił, że w dniu dzisiejszym Cerkiew wspomina św. Jana Złotoustego.
Przybliżył genezę rytów liturgicznych i uwzględnił postać Jana Złotoustego
i jego twórczość. Władyka podkreślił, że Liturgia św. Jana Złotoustego jest najczęściej odprawianą i najbardziej znaną liturgią we współczesnym świecie. Nawiązał również do komentarzy św. Jana do ewangelii wg św. Mateusza,
uwzględniając nadchodzące święto Narodzenia Jezusa Chrystusa.

Następnie bp Grzegorz dziękując zgromadzonym w monasterze podkreślił, że życie liturgiczne jest fundamentem życia młodzieży w Cerkwi. Szczególnie zaznaczył, że we współczesnym świecie przeżywamy kryzys liturgiczny i eucharystyczny, a młodzież powinna bardziej się zaangażować w życie liturgiczne i starać się zrozumieć teksty liturgiczne.
Po wspólnej modlitwie otwierając obrady do zgromadzonych przemówił abp Jakub. Po raz kolejny wystąpił z inicjatywą remontu i modernizacji obiektów będących własnością BMP a w szczególności Ośrodka w Białowieży.
Przed sprawozdaniami do zebranych zwrócił się gospodarz, bp Grzegorz i jeszcze raz podkreślił znaczenie liturgii w życiu młodego człowieka, mówiąc, że młodzież stanowi fundament cerkwi, ale musi mieć na uwadze, że poza Cerkwią nie osiągniemy zbawienia.
Pozostały porządek obrad przedstawiał się w następujący sposób:
1.Olga Mularczyk - przedstawiła sprawozdanie z działalności ZC BMP w Polsce; akcja lato, spotkania dla maturzystów, studentów, obóz roboczy na św. Górze Grabarce.
2.Natalia Fiedoruk – przedstawiła sprawozdanie z działalności BMP Diecezji – Warszawsko-Bielskiej, opisała pracę poszczególnych bractw oraz inicjatywy jakie zrealizowano.
3.Ksenia Kacejko-przedstawiła sprawozdanie z funkcjonowania Diecezji Białostocko-Gdańskiej; spotkania zarządu centralnego, koncert charytatywny, obozy robocze min. Wojnowo, pielgrzymki, wydawnictwa - wydano modlitewnik.
4.Paweł Bakunowicz- przedstawił sprawozdanie z Diecezji Lubelsko - Chełmskiej, działalność charytatywna, rekolekcje i warsztaty, obchody światowego dnia młodzieży, pielgrzymka do Turkowic i obóz roboczy, organizacja konkursu literacko-plastycznego, wydawnictwo istocznik - kwartalnik,
5.Sprawozdanie Finansowe przedstawił p. Grzegorz Sienkiewicz; wydatki - auta służbowe, utrzymanie biura itp., wydawnictwo, sytuacja finansowa jest stabilna.
6.Sprawozdanie komisji rewizyjnej odczytał ks. Marek Jurczuk; działalność ZC oceniono pozytywnie, struktury terenowe-jest współpraca z ZC, praca poszczególnych bractw, jest na dobrym poziomie, zagraniczna się rozwija, przez uzyskiwanie nowych kontaktów, wydawnicza-poprawna, urozmaicenie oferty akcji lato,
7. Wolne wnioski: dyskusja nad przyszłością ośrodków w Białowieży, Starym Korninie, kwestie finansowe dotyczące obozu roboczego na św. Górze Grabarce.
Głosowanie nad przyznaniem absolutorium dla ZC BMP zostało przyjęte pozytywnie większością głosów. Przed przerwą obiadową obył się występ Harcerzy prawosławnych działających przy Parafii św. Mikołaja w Białymstoku, którzy mówili o tych wartościach w naszym życiu jakie są najważniejsze.
Po przerwie obiadowej omówiono kalendarium na rok 2012 oraz przeprowadzono wybory uzupełniające do ZC BMP. Dalej była dyskusja na temat aktualnej sytuacji BMP oraz wytyczenia nowych kierunków rozwoju. XXX Walne Zgromadzenie BMP w Polsce zakończono całonocnym czuwaniem w supraskim monasterze i życzeniami jak najlepszych sukcesów w pracy z młodzieżą.
Oprac. ks. Adam Dzienisiuk

Wieczór serbski w Bielsku Podlaskim

27 listopada o godzinie 18.00 w Domu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim przy ul. Rejtana 24 odbędzie się wieczór serbski.

Podczas spotkania ks. Michał Czykwin przybliży postać św. władyki Mikołaja (Velimirovicia) a Vladan Stamenković, serbski pisarz i tłumacz, zapozna z “Listami Misjonarskimi” tego świętego.

Będzie można obejrzeć wystawę obrazów serbskiego malarza Jasmina Szoljanina pt.” Ojcowie narodu serbskiego”.

W wieczorze udział weźmie ambasador Serbii Radojko Bogojević, pracownicy ambasady oraz wykładowcy serbscy z polskich uczelni: Warszawy, Łodzi i Poznania.

Biskup Grzegorz w cerkwi Narodzenia Bogurodzicy w Bielsku Podlaskim

Dzisiaj w godzinach popołudniowych, w dzień święta archanioła Michała, biskup supraski Grzegorz odwiedził cerkiew pw. Narodzenia Bogurodzicy w Bielsku Podlaskim.

Biskupowi towarzyszył diakon Dymitr Tichoniuk. Władyka pokłonił się cudownej Bielskiej Ikonie Matki Bożej. To dzięki władyce, gdy był około dziesięciu lat biskupem bielskim i proboszczem parafii, ikona została wyniesiona z ołtarza i przed nią są odprawiane akatysty w każdy piątek.

Przy każdej sposobności biskup Grzegorz podkreśla, że bielska ikona jest największym skarbem (żemczużyną) i dlatego bielszczanie są tacy bogaci.

- Ikona w życiu prawosławnego chrześcijanina stanowi jego integralną część, bez której nie może on osiągnąć wewnętrznej przemiany. Bowiem, im częściej wierny patrzy na ikonę, tym więcej wspomina Tego, który jest przedstawiony, i stara się Go naśladować. Okazuje on przez to szacunek i cześć (prokynesis), lecz nie uwielbienie (latria, adoracja), należne tylko Bogu samemu.

Mija już pięć stuleci, a ruch pielgrzymujących pątników nie ustaje, wciąż podąża do Bielskiej Ikony Matki Bożej, jak do życiodajnego źródła, aby zaczerpnąć daru łaski ucieszenia i uzdrowienia. Z perspektywy czasu możemy zauważyć, iż akty cudownej obecności w życiu naszych ojców i praojców były bardziej odczuwalne. W czym tkwi przyczyna ich deficytu w naszych czasach? Widzimy przecież, że ikona jest niezmienne ta sama, Boży pierwiastek nie podlega procesom zmiany i wyczerpania, z powodu mnogości uczestników. Zatem przyczyn powinniśmy poszukać w samych sobie. Mianowicie zubożenie naszej wiary decydująco wpływa na taki stan rzeczy i stajemy się wówczas "zasmucająco ubodzy, jak papierowe kwiaty nie mające w sobie porannej rosy”. Dlatego też nie pozostaje nam nic innego jak wytężyć nasze siły i z głębi serca nieustannie wołać: „Boże! Modlitwami i wstawiennictwem Bogurodzicy Dziewicy błogosław zaczyn naszej wiary, aby prawidłowo rozwijał się w całości procesu wzrastania i przynosił obfite plony miłe i przyjemne Tobie".

Bielska Ikona Matki Bożej przedstawia sobą typ ikony Hodegetrii, co z języka greckiego oznacza – ukazująca drogę lub ukazująca na drogę. Widzimy na ikonie, że Przenajświętsza Bogurodzica ukazuje swoją prawą ręką na Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Ja Jestem Drogą, Prawdą i Życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14, 6). Analogicznie konstatując, możemy stwierdzić, że nikt nie przychodzi do Syna inaczej jak tylko poprzez Matkę. Powyższa konkluzja daje nam bardzo sprecyzowany aksjomat – w procesie osiągania Prawdy jest tylko jedna Droga i idąc tą drogą osiągamy prawdziwe Życie. W Chrystusie jest nasze życie, bogactwo, mądrość i szczęście. Wszystko to możemy osiągnąć tylko poprzez macierzyńskie wstawiennictwo Matki Bożej do Boga i jej jednorodzonego Syna - bp Grzegorz na 500-lecie Bielskiej Ikony Matki Bożej.

Ikona św.Eufrozyny Połockiej

13 listopada , w niedzielę,w cerkwi Narodzenia Bogarodzicy w Bielsku Podlaskim sprawowany był akatyst przed ikoną św. Eufrozyny z Połocka. Przed nabożeństwem proboszcz parafii, ks. Jerzy Bogacewicz, dokonał poświęcenia tej ikony.

Ikona została podarowana Domowi Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim przez zespół „Małanka”. Jest to jeden z najpopularniejszych amatorskich zespołów białoruskich na Podlasiu. Istnieje od 1990 roku i działa przy Bielskim Domu Kultury pod kierownictwem Sergiusza Łukaszuka. „Małanka” wykonuje głównie pieśni białoruskie.

Zespół koncertuje w szczególności na terenie Podlasia i Polski. Koncertował również za granicą, m.in. we Francji, Niemczech, na Białorusi. Podczas ostatnich wojaży na Białoruś otrzymał, jako nagrodę, ikonę św. Eufrozyny z Połocka, od dawna uważanej za patronkę Białorusi. Sergiusz Łukaszuk powiedział, że po naradzie z członkami „Małanki” postanowili przekazać ją do Domu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim. Tutaj mieści się przedszkole i ta święta otaczać ma maluchy swoją opieką.

Ksiądz Jerzy Bogacewicz przybliżył postać świętej Eufrozyny, żyjącej w XII wieku. Na wieczną pamięć i miłość narodu święta zasłużyła swoim ofiarnym życiem, które poświęciła krzewieniu oświaty wśród narodu. Była córką księcia Światosława - Griegorija, a wnuczką największego z połockich władców - Wsiesława Czarodzieja. Znana była ze swej urody i mądrości. Małą dziewczynkę obdarowano starym, połockim imieniem Przedsława. Rodzicie zastanawiali się, czy wydać córkę za syna jakiegoś bogatego władcy. Jednak Przedsława wybrała drogę życia w zakonie. Wstąpiła do klasztoru przyjmując imię Eufrozyny. Zamieszkała w celi soboru sofijskiego w Połocku. Korzystając z biblioteki świątyni, słynna uczona przepisywała książki, układała modlitwy i kazania. Skupiała wokół siebie zdolnych i utalentowanych ludzi, dlatego można uważać ją za pierwszego mecenasa oświaty. Eufrozyna ufundowała w Połocku dwie cerkwie, jedna z nich to cerkiew Przemienienia Pańskiego, zbudowana przez ówczesnego architekta Ioana. Jubiler imieniem Łazarz (pogańskie imię Bohša) zrobił krzyż, który stał się bezcenną relikwią Białorusi. W podeszłym wieku Eufrozyna wyruszyła na pielgrzymkę do Jerozolimy. Tam też zakończyła swoje ziemskie życie. Jej relikwie spoczywają w Połocku, w cerkwi monasteru Przemienienia. Dzień pamięci świętej patronki Białorusi obchodzony jest 5 czerwca / 23 maja.

Ksiądz Jerzy powiedział, że święta Eufrozyna z Połocka powinna być wzorem do naśladowania również dlatego, że była wielką patriotką miłującą swój kraj i kochającą ludzi.

Po nabożeństwie ikona św. Eufrozyny Połockiej została przewieziona do Domu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim przy ul. Rejtana 24. Tam wystąpił zespół „Małanka” pod kier. Sergiusza Łukaszuka ze swoim repertuarem oraz zespół „Asteria” pod dyr. Anny Fity, działający przy Domu Kultury Prawosławnej.

W uroczystościach udział wzięły miejskie władze samorządowe: wiceburmistrz Walentyna Szymczuk, wiceburmistrz Jan Radkiewicz, sekretarz Urzędu Tamara Korycka i zastępca przewodniczącego Rady Miasta Andrzej Roszczenko.

Święta Eufrozyna Połocka

W niedzielę, 13 listopada o godz.17.00 będzie sprawowane nabożeństwo dziękczynne w cerkwi Narodzenia Bogurodzicy(Preczystieńskiej), połączone z przekazaniem ikony św. Eufrozyny Połockiej, jako dar zespołu „Małanka” dla Domu Kultury Prawosławnej.
Dalsza część uroczystości, występ zespołu, o godzinie 18,30 w Domu Kultury Prawosławnej przy ul. Rejtana 24 w Bielsku Podlaskim.

Serdecznie zapraszamy.


Eufrozyna Połocka jest naszą świętą, jaką od dawna uważa się za patronkę Białorusi. Na wieczną pamięć i miłość narodu zasłużyła sobie ofiarnym życiem, które poświęciła na krzewieniu oświaty wśród naszych przodków.
Przyszła na świat na początku XII wieku w Połocku, w rodzinie księcia Światosława-Griegorija i była wnuczką największego z połockich władców - Wsiesława Czarodzieja. Małą dziewczynkę obdarowano starym, połockim imieniem Przedsława. Na wszystkich słowiańskich ziemiach Połocka księżniczka była znana ze swej urody i mądrości. Kiedy Przedsława skończyła 20 lat (w tym wieku dziewczynkę uważano za niewiastę) w Połocku rozpoczęto "swaty". Rodzicie zastanawiali się czy wydać córkę za syna jakiegoś bogatego władcy. Jednak Przedsława wybrała inną drogę - drogę życia w zakonie.
Wstąpiła do zakonu przyjmując imię Eufrozyny. Zamieszkała w celi Soboru Sofijskiego w Połocku. Korzystając z biblioteki świątyni, słynna uczona przepisywała książki, układała modlitwy i kazania. Jak mówią niektóre legendy podobno prowadziła "Latopis Połocki". Eufrozyna założyła męski i żeński monastyr, które stały się ośrodkami kształcenia na Ziemi Połockiej. Przy monastyrach powstały skryptoria - pracownie gdzie przepisywano książki, a także szkoły, w których dzieci uczono pisania i czytania, historii, greki, łaciny a także sztuki oratorstwa.
Światła mniszka skupiała wokół siebie zdolnych i utalentowanych ludzi, dlatego można uważać ją za pierwszego mecenasa oświaty. Eufrozyna ufundowała w Połocku dwie cerkwie, jedna z nich to Cerkiew św. Spasa, zbudowana przez ówczesnego architekta Iaana. Jubiler imieniem Łazarz (pogańskie imię Bohša) zrobił krzyż, który stał się bezcenną relikwią Białorusi.
Wnuczka Wsiesława Czarodzieja, ostrzegała przed bratobójczymi walkami, które mogły doprowadzić ojczyznę do zguby i otwarcie występowała przeciwko nim. Jej postać stała się natchnieniem dla Franciszka Skaryny, Wasyla Ciapińskiego, Symeona Połockiego - innych wybitnych Białorusinów.
W podeszłym wieku Eufrozyna wyruszyła na pielgrzymkę do Jerozolimy i tam, osłabiona podróżą, zachorowała i zmarła. Jej relikwie spoczywają w Połocku, w cerkwi monastyru Spasa. Dzień pamięci świętej patronki Białorusi obchodzony jest 5 czerwca (23 maja według starego stylu).

Św.Dymitra

wtorek 08-11-2011
godz.8.00-Boska Liturgia

Inauguracja roku w Dekanalnym Instytucie Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim

W niedzielę, 30 października, o godz. 18.00 miała miejsce inauguracja roku 2011/2012 Dekanalnego Instytutu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim. Otwarcie odbyło się w Domu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim przy ul. Rejtana 24, chociaż siedziba instytutu mieści się przy parafii św. arch. Michała w Bielsku Podlaskim.

Inauguracji dokonał dziekan dekanatu bielskiego, ks. Leoncjusz Tofiluk, pełniący rolę kierownika instytutu. Zastępcą jest ks. Jerzy Bogacewicz, proboszcz parafii Narodzenia Bogurodzicy w Bielsku Podlaskim.

Każde przedsięwzięcie rozpoczyna się modlitwą. Tym razem również na początek odsłużono nabożeństwo dziękczynne. Potem wzniesiono modlitwę za spokój duszy śp. ks. Jerzego Tokarewskiego, który poprzednio był kierownikiem instytutu.

Dekanalny Instytut Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim powołany został przez metropolitę Sawę 16 października 1999 r. Inauguracja odbyła się w Bielskim Domu Kultury. Następne spotkania odbywały się w plebanii w parafii św. arch. Michała w Bielsku Podlaskim.

Ksiądz Leoncjusz Tofiluk przedstawił sytuację z działalności instytutu w ubiegłym roku, gdzie wykłady prowadzili duchowni dekanatu bielskiego. W bieżących latach 2011-2012 będą zapraszani inni znamienici ludzie. Prelegent powiedział, że na naukę nigdy nie jest za późno. Kiedyś ludzie byli bardziej chłonni wiedzy i uczestniczyli w wykładach i prelekcjach. Cerkiew - kontynuował ks. Leoncjusz - stoi na twardych fundamentach swojej niezmiennej tradycji. Nie do pomyślenia jest świadome opuszczanie nabożeństw niedzielnych i zajmowanie się świeckimi sprawami.

Następnie wystąpił zespół kameralny" Triada", utworzony przy Domu Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim, dyrygowany przez Martę Zinkiewicz. Zaśpiewał kilka pieśni duchownych.

Po wystąpieniu zespołu ks. Leoncjusz przeszedł do pierwszego wykładu, który dotyczył pokajanija, na podstawie książki metropolity Kallistosa (Ware), przetłumaczonej przez ks. Włodzimierza Misijuka.

Bardzo ciekawie i obrazowo wytłumaczył sens słowa pokajanie, czyli przemianę samego siebie, swego postępowania i myślenia: Jest ono na całe życie, a nie tylko na dany moment. Pokajanije ma nastawienie pozytywne, a nie negatywne. Dane nam jest ono po to, aby osiągnąć Królestwo Boże. Sakrament spowiedzi jest kąpielą oczyszczającą brudy naszej duszy. Wychodząc z kąpieli człowiek stara się o to, aby być czystym jak najdłużej, tak też należy postępować ze swoją duszą, aby była jak najdłużej czysta i dbać o to aby jej nie brudzić.

Organizatorem spotkania był Dekanalny Instytut Kultury Prawosławnej i Dom Kultury Prawosławnej w Bielsku Podlaskim.

Pogrzeb ks. Jerzego Tokarewskiego

Autor: Irena Łozowik, Dawid Romanowicz
Trumna z ciałem śp. ks. Jerzego Tokarewskiego została wystawiona w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Traugutta w Bielsku Podlaskim w sobotę o godzinie 16.30.

W niedzielę, 30 października o godzinie 10.00 w cerkwi katedralnej, w której ks. Jerzy Tokarewski służył prawie 30 lat, odbyły się uroczystości pogrzebowe.

Niedzielnej Liturgii przewodniczył metropolita Sawa oraz biskup supraski Grzegorz w asyście licznie przybyłego duchowieństwa i dużej rzeszy wiernych. Cerkiew nie mogła wszystkich pomieścić. Ludzie stali wokół niej i na ulicy. Tak jak na święto parafialne, które przypada w trzeci dzień Paschy.

Słowo do wiernych po czytaniu św. Ewangelii wygłosił biskup supraski Grzegorz, który wspomniał długie lata współpracy z ks. Jerzym Tokarewskim oraz jego przywiązanie i oddanie w służbie Cerkwi.

Po Świętej Liturgii odbył się czyn pogrzebu duchownego, a następnie ostatni raz jego ciało okrążyło cerkiew podczas procesji. Następnie korowód pogrzebowy udał się na cmentarz prawosławny przy ul. Wojska Polskiego w Bielsku Podlaskim, gdzie, obok swego dziadka - ks. Fiodora Tokarewskiego, spoczęło ciało ks. Jerzego.